GİRİŞ ve AMAÇ: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerin bebeklere verdikleri süt ısısına ilişkin uygulama ve bilgilerini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma 116 yenidoğan yoğun bakım hemşiresi ile yapılmıştır. Veriler Hemşireyi Tanıtıcı Bilgi Formu ve Hemşirelerin Süt Isısına İlişkin Uygulama ve Bilgileri Anketi ile toplanmıştır.
BULGULAR: Katılımcıların %52.6’sının bebeklere verilen anne sütü/formül süt ısısının 350C’nin altı, %47.4’ü 350C’nin üstü olması gerektiğini ve %76.4’ü bebeklere verilen sütün ısıtıldığı sıcaklığın besin kayıplarına neden olduğunu belirtmiştir. Katılımcıların %78.4’ünün anne sütü/formül sütü sıcak su dolu kapta bekleterek, %6’sının oda sıcaklığında bekleterek, %15.6’sının termostatlı ısıtıcı ile ısıttığı saptanmıştır. Aynı zamanda katılımcıların %91.4’ünün anne sütü/formül sütün ısısını bebeğe vermeden önce ön kolun iç yüzü ile, %5.2’sinin sıvı termometresi ile %3.6’sının el/avuçiçi ile değerlendirdikleri bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Araştırma sonucunda hemşirelerin bebeklere verilmesi gereken süt ısısı ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmadıkları görülmüştür. Hemşirelerin süt ısıtırken ve sıcaklığını değerlendirirken geleneksel yöntemleri tercih ettikleri saptanmıştır.

INTRODUCTION: The study aimed to evaluate the practices and knowledge of nurses in the neonatal intensive care unit regarding temperature of breastmilk/formula given to infants during feeding.
METHODS: This descriptive study comprised 116 neonatal nurses working in an intensive care unit. The research data were collected using the Nurse Identification Questionnaire and the Practices and Knowledge of Nurses Regarding Milk Temperature Questionnaire.
RESULTS: Of the nurses, 52.6% stated that the milk given to infants should be beneath 350C, 47.4% stated that it should be above 350C, and 76.4% stated that the temperature of the breastmilk/formula given to infants may cause nutrient loss. It was found that 78.4% of the nurses heated the milk in a warming bath, 6% heated the milk by keeping it at room temperature, and 15.6% preheated the milk with a heater and thermostat. Furthermore, 91.4% of the nurses were found to test the temperature of the breastmilk/formula by placing some on the inner segment of the forearm, 5.2% by using a liquid thermometer, and 3.6% by placing some on the palm.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that the nurses had insufficient knowledge regarding the proper temperature of the breastmilk/formula and used traditional methods for heating milk and testing its temperature.

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışma kadınların sosyal destek ve öz etkililik algılarının belirlenmesi ve bu algıların meme kanseri erken tanı davranışlarına etkisini saptamak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın verileri Ekim 2014- Nisan 2015 tarihleri arasında Şanlıurfa’da 17 nolu Bamyasuyu Aile Sağlığı Merkezi’ne bağlı bölgede toplanmıştır. Araştırmanın örneklemini 316 kadın oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından oluşturulan anket formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Sağlık İnanç Modeli Ölçeği Kendi Kendine Meme Muayenesi Öz-Etkililik Alt Boyutu, Mamografi Öz-yeterlilik/Öz-etkililik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U testi, Ki kare testi yapılmıştır. Çalışmanın yapılması için etik kurul, kurum ve katılımcı izni alınmıştır.
BULGULAR: Kendi kendine meme muayenesi yapan kadınların yapmayan kadınlara göre kendi kendine meme muayenesi yapan öz etkililik algısı puan ortalaması (t=19.998, p=0.001), mamografi çektiren kadınların çektirmeyen kadınlara göre mamografi öz etkililik ölçeği puan ortalaması istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır (t=7.067, p=0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada kadınların sosyal destek algılarının meme kanseri erken tanı davranışlarında etkili olmadığı, öz etkililik algısının meme kanseri erken tanı davranışlarını etkilediği saptanmıştır.

INTRODUCTION: This descriptive study was conducted for the purpose of determining women’s social support and self-efficacy perceptions and the effect of these perceptions on the early diagnosis behaviors of breast cancer.
METHODS: The study data were collected in a region associated to Bamyasuyu Family Health Center (number 17) in Şanlıurfa, Turkey between October 2014 and April 2015. The study sample comprised 316 women. The data were collected by a questionnaire form that was developed by the researcher, as well as Multidimensionally Perceived Social Support Scale, Health Belief Model Scale, Breast Self Examination Self-Efficacy Lower Dimension and Mammography Self-Efficacy/Self-Sufficiency Scale. The study data were analyzed by using descriptive statistics, independent samples t-test, Mann–Whitney U test, and chi-square test. In order to conduct the study, permissions from the ethical committee, institutions and participants were obtained.
RESULTS: There was a statistically significant increase in the score averages of the breast self examination self-efficacy in women conducting a breast self-examination than women not conducting breast self-examination (t=19.998, p=0.001) and in the score averages of the Mammography Self-Efficacy Scale in women having a mammography than women not having a mammography (t=7.067, p=0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study found that the perception of self-efficacy was effective on the early detection behaviors of women while the perception of social support was not.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, meme kanserli hastaların tamamlayıcı sağlık yaklaşımları kullanım durumları ve ilişkili faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya bir eğitim ve araştırma hastanesinin onkoloji klinik/polikliniğinde takip edilen 71 meme kanseri hastası dâhil edildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden hastaların sosyo-demografik, klinik özellikleri ve tamamlayıcı sağlık yaklaşımları kullanım durumları kaydedildi. Hastaların ilaç tedavisine inanç durumları “İlaçlar Hakkında İnançlar Anketi” ile değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaların %21.1’i (n=15) bir tamamlayıcı sağlık yaklaşımları yöntemi kullandığını, kullananların tamamı, bu uygulamaların tıbbi tedavisine yararı olabileceğini düşündüğü için kullanmak istediğini, %9.9’u aile ve akrabaların tavsiyesi, %8.5’i medyanın etkisi nedeniyle tamamlayıcı sağlık yaklaşımları uygulamalarını kullandığını belirtti. Uzak organ tutulumu olan ve hastalık süresi daha uzun olan hastaların tamamlayıcı sağlık yaklaşımları uygulamalarını daha çok kullandıkları ve bunun istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu (sırasıyla p=0.006, p=0.004). Tamamlayıcı sağlık yaklaşımları uygulamalarını kullanmayan hastaların ilaçların genel olarak zararlı olduğuna inandıkları (p=0.004) saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda hastaların yaklaşık beşte birinin başta doğal ürünler olmak üzere tamamlayıcı sağlık yaklaşımları uygulamalarından en az birini kullandıkları saptandı. Tamamlayıcı sağlık yaklaşımları uygulamalarını; uzak organ tutulumu ve hastalık süresi daha uzun olan hastaların daha çok, ilaçların daha çok zararlı olduğunu düşünen hastaların ise daha az kullandıkları tespit edildi.

INTRODUCTION: The purpose of this study is to evaluate complementary health approaches and related factors in breast cancer patients.
METHODS: A total of 71 breast cancer patients who were followed-up at an oncology and outpatient clinic of a training and research hospital were included in the study. Sociodemographic characteristics, clinical characteristics, and the use of complementary health approaches were recorded for the patients who agreed to participate in the study. The patients’ beliefs about medicinal treatments were evaluated by the “Beliefs About Medicines Questionnaire.”
RESULTS: The patients reported that 21.1% of them (n=15) used a complementary health approaches method; all mentioned that they used it because they believed it may be beneficial for their medical treatment, 9.9% used it by taking into account the recommendation of family and relatives, and 8.5% used it due to the influence of the media. It was found that patients with distant organ metastasis and longer disease duration were more likely to use complementary health approaches, which is statistically significant (p = 0.006, p = 0.004, respectively). Patients who did not use complementary health approaches were found to believe that drugs are generally harmful (p = 0.004).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In our study, it was determined that approximately one out of five patients used at least one of the complementary health approaches, particularly natural products. It was found that patients with distant organ metastasis and longer disease duration used complementary health approaches, while those who believed that drugs are generally harmful were less likely to use complementary health approaches.

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı hemşirelik öğrencilerinin duygusal zekaya ilişkin liderlik düzeylerinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikteki bu araştırma hemşirelik bölümünde okuyan 417 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Veriler, bilgi formu ve Duygusal Zekâ Öğrenci Liderliği Ölçeği kullanılarak toplanmış; veriler tanımlayıcı, parametrik ve nonparametrik testler ile analiz edilmiştir.
BULGULAR: Öğrencilerin %51.1’i 21 yaş ve üstünde, %82.3’ü kız ve %74.3’ünün ailesi demokratiktir. %31.9’u dördüncü sınıfta okumaktadır. Öğrencilerin duygusal zekâ liderliği ölçeği toplam puanı 3.73±0.50’dir. Kız, ikinci ve son sınıfta okuyan, akademik not ortalaması 3.00 üstünde, aileleri demokratik, hemşirelik okumaktan memnun olan ve liderlik ile ilgili eğitime/toplantıya katılan öğrencilerin duygusal zekâ liderliği toplam puanının daha yüksek olması istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Genel olarak hemşirelik öğrencilerinin duygusal zeka liderlik düzeyi yüksektir. Ancak okullarda erkek, ailesi otokratik, birinci ve üçüncü sınıfta okuyan, akademik not ortalaması düşük, hemşirelik okumaktan memnun olmayan öğrencilerin duygusal zeka liderliği geliştirmesi için düzenlemeler yapılmalıdır.

INTRODUCTION: This study aimed to examine the levels of emotional intelligence and leadership in nursing students.
METHODS: This descriptive and cross-sectional study was conducted with 417 students who studied at a nursing school. The data were gathered using an information form and the Emotionally Intelligent Student Leadership Scale and were analyzed with descriptive, parametric and nonparametric tests.
RESULTS: Of the students, 51.1% were 21 years of age or older, 82.3% were female, and 74.3% came from democratic families. Of the students, 31.9% were fourth-year students. Students’ total score on the Emotionally Intelligent Leadership Scale was 3.73±0.50. The scale scores of those students who were female, attended second and final years, had an academic grade over 3.00, had democratic families, were pleased with studying at nursing school and participated in meeting/training about leadership were higher, and these results were found to be statistically significant (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Generally, the levels of emotional intelligence leadership found in the nursing students were high. However, regulations should be made to improve the emotional intelligence leadership of nursing students who are male, studied in the first or third years, came from an autocratic family, had a low academic grade point average and were not satisfied with studying at nursing school.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu metodolojik araştırmanın amacı, Kadın Fiziksel Aktivite Öz-Değer Ölçeğinin (KFAÖDÖ) Türkçeye uyarlanmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu amaç doğrultusunda 370 kadın ile çalışma yapılmıştır. Ölçeğin Türkçe formunun dil geçerliği geri-çeviri ve çeviri yöntemi ile yapılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliği ve güvenirlik analizi dil geçerliği sağlandıktan sonra incelenmiştir.
BULGULAR: İlk olarak “Açımlayıcı Faktör Analizi” ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek amacıyla yapılmış ve “KMO.90 ve Bartlett testi (p<.001)” olarak bulunmuştur. Ayrıca toplam varyansın % 42.55’sini açıklayan üç faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Açımlayıcı Faktör Analizinden elde edilen madde-faktör yapısının doğrulayıcı faktör analizi ile model uyumu değerlendirilmiştir. Buna göre “Kadın Fiziksel Aktivite Öz-Değer Ölçeği”nin üç faktörlü yapısının doğrulandığı saptanmıştırr. (x2=1120.53, sd=595, p=.00, x2/sd=1.88). “Doğrulayıcı Faktör Analizi uyum indeksleri”ne bakıldığında “RMSEA=.049, RMR=.042, CFI=.90, IFI=.90, AGFI=.83, GFI=.86” olarak bulunmuştur. Ölçeğin Türkçe versiyonunun güvenirliğini değerlendirmek amacıyla iç tutarlık katsayısı, Split half güvenirlik katsayısı incelenmiştir. Cronbach alfa (.91) ve split half (.74) değeri.70’in üzerindedir. Bu da ölçeğin güvenilir olduğunu göstermektedir. “Ölçeğin alt boyutlarının Cronbach alfa değerleri”.80 -.89 arasında bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: KFAÖDÖ’nün Türkçe formunun “fiziksel aktivite (FA) ile ilişkili öz-değerin (ÖD)”, fiziksel olmayan taraflarını değerlendirmek için güvenilir ve geçerli bir araç olduğu belirlenmiştir.

INTRODUCTION: The aim of this methodological research was to adapt the Women's Physical Activity Self-Worth Inventory (WPASWI) into Turkish.
METHODS: The research was conducted on 370 women. The back-translation technique was used for language validity. After validating the language, the validity and reliability of the scale was analyzed.
RESULTS: Explanatory Factor Analysis was performed first to determine the validity of the scale, and the Kaiser–Meyer–Olkin test was found to be.90 and Bartlett’s test was p<.001. In addition, a three factor structure was obtained that describes 42.55% of the total variance. Based on this, the three-factor structure of the WPASWI was validated. (x2=1120.53, sd=595, p=.00, x2 /sd=1.88). When looking the fit indices of the Confirmatory Factor Analysis, RMSEA=.049, RMR=.042, CFI=.90, IFI=.90, AGFI=.83, and GFI=.86 were found. In order to evaluate the reliability of the Turkish version of the scale, the internal consistency coefficient and split half reliability coefficient were examined. Cronbach’s alpha (.91) and split half value (.74) is over.70. This shows that the scale is reliable. Cronbach's alpha values of the subscales were between.80 and.89.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The Turkish version of the WPASWI was found to be a valid and reliable tool for assessing non-physical aspects of physical activity-related (PA) self-worth (SW).

GİRİŞ ve AMAÇ: Araştırmada Kocaeli ilinde bulunan çocuk evleri sitesinden birinde kalan çocukların algıladıkları sosyal destek alma durumlarını ve gelecek ile ilgili beklentilerini incelemek amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma, tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Kocaeli ilinde bulunan çocuk evleri sitesinden birinde kalmakta olan 8-19 yaş aralığındaki çocuklarla (n: 55) yürütülmüştür. Araştırmada örneklem seçilmeksizin, evrenden araştırmaya katılma kriterlerine uyan ve katılmayı kabul eden tüm katılımcılar çalışma kapsamına alınmıştır. Veri toplama aracı olarak; demografik soru formu, gelecek beklentileri soru formu ve Çocuklar için Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde; yüzde, Mann Whitney U testi ile Kruskal Wallis testi kullanılmıştır.
BULGULAR: Çocukların %85.5’i kız olup, çocukların yaş ortalaması 14.14±2.77’dir. Çocukların %85.5’inin anne ve babalarının her ikisi de hayattadır ve %45.5’i bazen kendilerini yalnız hissetmektedir. Kendilerini her zaman yalnız hissedenlerin arkadaşlarından ve öğretmenlerinden aldıkları sosyal destek algı puan ortalamaları düşüktür (p<.05). Baba ile iletişimleri olmayan ya da sınırlı olanların ve ortaöğretim yaş grubu çocukların arkadaşlarından ve öğretmenlerinden aldıkları sosyal destek algı puan ortalamaları daha yüksektir (p<.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kurumda kalan çocukların öğretmen ve arkadaş sosyal destek algıları yüksektir. Çocuklar kurumda en çok müdürden, sonra sırasıyla ev annelerinden, öğretmenlerinden, sosyal çalışmacılardan ve diğer kurum görevlilerinden destek almaktadır. Kurumda görevli olan hemşirenin, sosyal destek almada tercih edilme oranı düşüktür.

INTRODUCTION: The aim of the present study is to examine the perceptions of future expectations and social support of the children who live in a children’s home in Kocaeli, Turkey.
METHODS: This is a descriptive study. A total of 55 children, ranging in age from 8 to 19 from a children’s home participated in the study. In the study, a sampling method was not applied, and all participants who met the criteria and accepted to participate were included. The data were collected by questionnaires regarding demographics, children’s future expectations, and the Social Support Evaluation Scale for Children. The data were analyzed and evaluated through calculating percentages, the Mann–Whitney U Test and the Kruskal–Wallis test.
RESULTS: Of the children, 85.5% were female, the average age was 14.14 ± 2.77, 85.5% of children have both parents alive, and 45.5% of children sometimes felt lonely. The mean scores for the perceptions of the social support provided by the friends and teachers of the children who always felt alone was low (p<.05). However, the mean scores for the social support perception provided by the friends and teachers of the children who have no fathers (or poor father-child communication) and of the children at the secondary school age group were found to be high (p<.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Children who stay in the children’s home have high perceptions of social support from teachers and friends. Children receive most support from the principal at the institution, followed by mothers, teachers, social workers and other agency officials, respectively. The rate of the preference of the nurses as institution officials was found to be low in terms of providing social support.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma 45 yaş üzeri hemşirelerin beslenme düzeylerini belirlemek ve besin değerlerini Türkiye Beslenme Rehberi’ne göre analiz etmek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma tanımlayıcı tiptedir. Evreni İstanbul il merkezinde bir sağlık kurumunda çalışan 45 yaş üzeri 183 hemşire oluşturmuştur. Bu hemşirelerden çalışmaya katılmayı kabul eden 78 hemşire örneklem grubunu oluşturdu. Veriler, katılımcı bilgi formu, günlük beslenme kayıt formu kullanılarak ve antropometrik ölçümler yapılarak toplandı. Elde edilen veriler SPSS 21.0 istatistik paket programı ve Beslenme Bilgi Sistemi (BeBİS 8.0) paket programı kullanılarak değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 47.26±3.71, beden kitle indeksi ortalaması 22.41±4.22 kg/m2, toplam çalışma yılı ortalaması 24.03±6.46’dır. Hemşirelerin %96.15’inin günlük öğün tüketimi üç öğün veya daha fazla, % 89.34’ü gün içerisinde ara öğün tüketmekte, %15.38’i gün içerisinde öğün atlamakta ve en fazla atlanan öğün ise %83.33 ile öğlen yemeğidir. Hemşirelerin günlük aldıkları kalori ortalamaları 1270.85kkal’dir ve kalori ihtiyacının büyük çoğunluğunu kahvaltıdan temin ettikleri, ara öğünlerde çoğunlukla çay/kahve tükettikleri belirlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hemşirelerin sıklıkla öğle yemeklerini atladıkları, günlük kalori gereksinimlerini ağırlıklı olarak kahvaltı öğününden karşıladıkları, günlük alınan enerji miktarı ortalamalarının Türkiye Beslenme Rehberi’ne yetersiz olduğu saptandı.

INTRODUCTION: This study was carried out to determine the nutrition levels of a group of nurses over the age of 45 and to analyze the nutritional values according to the dietary guidelines for Turkey.
METHODS: This descriptive study comprised 183 nurses over the age of 45 working in a health facility in the city center of Istanbul, Turkey. From this group, 78 nurses who agreed to participate in the study formed the sample group. The data were collected using a participant information form, a daily nutrition registration form and anthropometric measurements. The data were evaluated with the SPSS 21.0 statistical package program and by using the Nutrition Information System (BeBIS 8.0) package program.
RESULTS: : The average age of the nurses was 47.26±3.71 and the average body mass index was 22.41±4.22 kg/m2. Of the nurses, 96.15% consumed three meals a day or more, 89.34% consumed snacks during the day, 15.38% skipped meals during the day, and the most skipped meal was lunch (83.33%). The average daily consumed calories was 1270.85 kcal, and it was determined that most of the caloric needs was obtained from breakfast and that the nurses mostly consumed tea or coffee during breaks.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was found that the nurses often skipped their lunch, their daily calorie needs were mainly met by breakfast, and their daily energy levels were found to be insufficient according to the dietary guidelines for Turkey.

Amaç: Bu çalışmanın amacı doğum ağrısında sıcak uygulamanın etkisine yönelik yapılan çalışmaların sonuçlarını belirlemek, sıcak uygulamanın doğumun evrelerine göre uygulama yöntemi, uygulama bölgeleri, uygulama süreleri ve ısı derecelerini saptamak ve sistematik olarak gözden geçirmektir.
Yöntem: Doğum ağrısında sıcak uygulamanın etkisini belirlemek için 2000-2017 tarihleri arasında Pubmed, Science Direct, Cochrane Library, Wiley Online Library veri tabanları kontrol edilerek yayınlanmış orijinal müdahale çalışmaları incelenmiştir. Tarama İngilizce dilinde “labor pain” ve “heat”, “labor” ve “warm”, “labor” ve “water immersion”, “labor pain” ve “bath” anahtar kelimeleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya dahil edilme kriterlerine uygun toplam on bir makale değerlendirmeye alınmıştır.
Bulgular: Sistematik inceleme sonucunda sıcak uygulama yöntemlerinin doğumun I. evresinde ağrının en çok hissedildiği sakrum ve alt abdomene uygulanmasının I. evredeki doğum ağrı algısını azalttığı, doğumun II. evresinde ağrının en çok hissedildiği perine bölgesine uygulanmasının ise II. evredeki doğum ağrı algısını azalttığı bulunmuştur.
Sonuç: Doğumun evrelerine göre ağrı hissinin duyulduğu bölgelere sıcak uygulama yapılmasının ağrının azaltılmasında etkili olduğu düşünülmektedir.

Objective: This study aimed to determine and systematically examine the effects of heat applications on labor pain and to determine the application methods, application locations, application times and temperature grades of the heat applications in relation to the stages of labor.
Methods: Original intervention studies published between 2000 and 2017 were accessed and reviewed by checking databases such as Pubmed, Science Direct, Cochrane Library, and Wiley Online Library in order to determine the effects of heat applications on labor pain. This review was performed by using keywords such as “labor pain” and “heat,” “labor” and “warm,” “labor” and “water immersion,” “labor pain” and “bath.” A total of eleven articles in accordance with the inclusion criteria were assessed.
Results: As a result of the systematic review, it was found that the heat application to the sacrum and lower abdomen (where the pain is mostly felt during phase one of labor) reduced the labor pain during phase one, whereas the heat application to the perineum region (where the pain is mostly felt during the phase two of labor) reduced the labor pain during phase two.
Conclusion: It is thought that heat applications to the regions where the pain is felt according to the stages of labor can be effective in decreasing labor pain.

Hastalık ve hastanede yatma çocuk ve ailesi için anksiyeteye neden olan önemli bir deneyimdir. Anksiyete, çocuğun hastalık ve tedavisine yönelik uyum sürecini olumsuz etkiler ve iyileşme hızını yavaşlatarak hastanede yatış süresini uzatabilir. Çocuk servislerinde çalışan hemşireler, çocukta ve ailede hastalıktan/hastaneye yatmaktan kaynaklanan olumsuz duyguları önlemek ya da azaltmak için farklı yöntemler kullanmalıdır. Bu yöntemlerden biri atravmatik bakım yaklaşımıdır. Atravmatik bakımın ilkeleri arasında, fiziksel stresörleri azaltmak ya da en aza indirmek, çocuk-ebeveynin ayrılmasını önlemek ve kontrol duygusunu desteklemek yer alır. Hemşirelik bakımında atravmatik bakım yaklaşımını kullanmak çocuğun hastalık/hastaneye olan uyumunu kolaylaştırır, ağrı veren işlemlerin ve anksiyetenin azaltılmasına katkı sağlar. Aynı zamanda ailenin desteklenmesini, güçlendirilmesini ve gereksinimlerinin karşılanmasını sağlar. Bu kapsamda çocuk servislerinde çalışan hemşirelerin atravmatik yaklaşım hakkında bilgi sahibi olması ve bakımlarında kullanmaları önerilmektedir. Bu derlemede pediatri hemşireliğinde atravmatik bakım yaklaşımının kullanımı ile hastanede yatan çocuğun ağrısını, çocuk ve ailenin anksiyete ve stresini azaltmaya yönelik farmakolojik olmayan uygulamaların etkileri literatür ışığında sunuldu.

Becoming ill and hospitalized causes anxiety in children and their families. It has negative effects on children’s adaptation to their illness and treatment, slows down healing, and lengthens hospital stay. Pediatric nurses make use of various approaches to prevent and reduce negative feelings in children and their families. One of them is the atraumatic care approach. Its principles include reduction or minimization of physical stressors, prevention of separation of children from their parents, and support for the feeling of control. Using this approach facilitates children’s adaptation to their illness and hospital and contributes to reduction of anxiety and procedures that cause pain. In addition, it provides support to and strengthens families and helps fulfill families’ needs. Therefore, nurses working in pediatric wards should have knowledge of and implement the atraumatic care approach. In this review, the use of atraumatic care in pediatric nursing and the effects of non-pharmacologic practices to reduce the pain of a hospital child, anxiety and family anxiety and stress are presented in the literature.

Yaşlılığa yönelik inançlar; yaşlı bireylerin çirkin, ters-aksi, bunak, hasta oldukları gibi tanımlamaları içerirken, tutumlar çoğunlukla gençliğin ve genç olmanın yaşlılığa tercih edilmesi gibi konuları kapsamaktadır. Yaşlanma ve yaşlılığa yönelik bireylerin farklı görüşleri olabilmekte, bu da sağlık personeli ve yaşlanan kişilerin davranışlarına yansımaktadır. Yaşlılığı algılayış ve yaşlılıkla ilgili kalıplaşmış düşünceler; sağlık hizmetleri sunumunda önceliklerin daha genç gruba verilmesine, koruyucu sağlık hizmetlerinin etkin bir şekilde hayata geçirilememesine, yaşlıların rahat hizmet alımında gerekli kolaylıkların yeterince sağlanamamasına, sağlık personelinin özellikle de yaşlı bakım hizmeti veren hemşirelerin geriatri konusunda yeterince özelleşmemelerine ve yaşlılığa yönelik politikaların etkin bir şekilde uygulanamamasına yol açmaktadır. Bu nedenle artan yaşlı nüfusun, sağlıklı bir yaşlanma dönemi geçirmeleri ve tüm bakım alanlarında hizmet kalitesinin geliştirilmesi için sağlık çalışanlarının yaşlılığa yönelik olumsuz algı ve tutumlarının değiştirilmesi önemlidir.

Beliefs among the elderly about aging include being ugly, senile, and sick, while attitudes often include youth and preference for being young to old age. Individuals may have different opinions about aging and old age, which is reflected in the behaviors of health personnel and aging people. Perceptions of old age and stereotypes about old age include the idea that healthcare services lead to a younger population, that preventive health services cannot be effectively deceived, that the elderly lack sufficient facilities for comfortable service reception, that healthcare personnel, especially nurses who provide care to the elderly, have to be sufficiently specialized in geriatric care, and that policies towards the elderly cannot be implemented effectively. For this reason, it is important to change the negative perceptcions and attitudes of the healthcare professionals towards the elderly in order to increase the elderly population and a healthy aging period and to improve the quality of services in all care areas.

Giriş: Doğa, antidiyabetik ilaçların olağanüstü bir kaynağıdır. Günümüzde 1200'den fazla çiçekli bitkinin antidiyabetik özelliği olduğu iddia edilmektedir. Tip 2 diabetes mellitus (T2DM) tedavisinde son yıllarda tamamlayıcı terapilerin kullanımı giderek artmaktadır. Bu sistematik derlemenin amacı, T2DM tanılı bireylerin tıbbi tedavilerinin yanında hastalık yönetiminde kullandıkları bitkisel ürünlerle ilgili yapılmış olan randomize kontrollü çalışmaları incelemektir.
Yöntem: Derlemeye 2000-2016 yılları arasında yapılan çalışmalar alınmıştır. Derleme Ocak 2017 tarihinde; anahtar kelimeleri Türkçe literatürde“T2DM, bitkisel ürünler, randomize kontrollü”, İngilizce literatürde“T2DM, complemantary therapies and randomised controlled trial” anahtar kelimeleri kullanılarak yapılmıştır. Yapılan çalışmada "Science citation index (43), Directory of Open Access Journals (16), Academic One File (15), Scobus (10), Social Sciences Citation Index (7), CINAHL Complete (10), Medline (5), Science Direct (5), Academic Search Complete (3), General One File (2) ve Google Academic (10)"den ulaşılan, tam metin olarak yayınlanan makaleler analiz edilmiştir.
Bulgular: İncelenen bitkisel ürünlerden 11’i ile (tarçın, resveretrol, deve dikeni, kothala himbutu çayı, demir otu, goshajinkian (Geleneksel Japon şifalı bitkileri), geleneksel Nijerya çayı, ayurvedic bitkisel ürün karışımı, jinlida (geleneksel Çin terapisi ) ve TM81 (Çin Bitkisel karışımı), zencefil) yapılan çalışmalarda plesebo grubuna göre FPG ve HbA1c’de önemli düzeyde düşmenin olduğu ortaya konmuştur. Yedi bitkisel ürünün ise (tarçın, deve dikeni, yeşil çay ve ebegümeci çayı, satureja khuzestanica (endemik İran bitkisi), demir otu, brokoli filizi tozu) kan lipidlerini düşürücü etkilerinin anlamlı olduğu görülmüştür.
Sonuç: T2DM için bir tedavi seçeneği olarak bitkisel ürünlerin etkililiğini destekleyen kanıtlar yetersizdir. Bitkisel ürünlerin etkinliğini ortaya çıkaracak daha fazla çalışmaya gereksinim olduğu belirlenmiştir. Bitkisel ürünleri kullanan T2DM tanılı bireylerin güvenliğini sağlamak için, sağlık personelleri etkili iletişimde bulunmalı, bitkisel ürünlerin, etkinliklerinin ve yan etkilerinin farkında olmalıdır.

Introduction: Nature is a miracle source for medicine to treat diabetes. Recently, more than 1,200 flowers have been discovered to have anti-diabetes properties. In the treatment of type 2 diabetes mellitus (T2DM), the use of these complementary therapies has increased. The aim of this systematic review is to analyze randomized control group studies on herbal therapies which individuals have used to complement conventional treatments.
Method: This systematic review consists of studies that were conducted between 2000 and 2016. This systematic review, conducted in January 2017, was based on using the keywords “type 2 diabetes mellitus, complementary therapies and randomized controlled trial.” Full articles were accessed and systematically reviewed from the following sources: Science Citation Index (43), Directory of Open Access Journals (16), Academic One File (15), Scobus (10), Social Sciences Citation Index (7), CINAHL Complete (10), Medline (5), Science Direct (5), Academic Search Complete (3), General One File (2), and Google Academic (10).
Results: In the studies conducted with eleven herbal products (cinnamon, resveratrol, silybummarianum, salacia reticulata, vernonia cinerea, goshajinkigan, Rauvolfia-Citrus tea, pancreas tonic (an ayurvedic herbal supplement), the Chinese herbal medicine jinlida, and TM81 (tang-min-ling-wan) ginger, it was found that there was a significant decrease in FBG and HbA1c from the placebo groups. However, in the seven studies systematically reviewed, seven herbal products (cinnamon, milk thistle, green tea, sour tea, satureja khuzestanica, vernonia cinerea, and broccoli shrouds powder) were found to cause a significant decrease in blood lipids effectively.
Conclusion: The evidence supporting the effectiveness of herbal products as a treatment choice for T2DM are insufficient. It was determined that more studies to prove the effectiveness of herbal products are necessary. In order to support the safety of individuals with T2DM using herbal products, healthcare professionals should interact with them effectively and be aware of the side effects of herbal products.

Uluslararası Klinik Simülasyon ve Öğrenme Hemşirelik Birliği (International Nursing Association for Clinical Simulation and Learning-INACSL) tarafından yayınlanan simülasyonun en iyi uygulama standartları simülasyon eğitimcileri için önemli rehberlerdir. Bu rehberler simülasyon eğitim programlarının geliştirilmesi, kliniğin en iyi şekilde temsil edilmesi ve kaliteli simülasyonlar için bir tasarım çerçevesi sunar. Simülasyonun en iyi uygulama standartları, simülasyon bilimindeki gelişmeler ve uygulamadaki ihtiyaçlar doğrultusunda revize edilmektedir. Buna göre en son yapılan revizyondan sonra standartlar; simülasyonun tasarlanması, çıktılar ve hedefler, kolaylaştırma, çözümleme, katılımcıların değerlendirilmesi, profesyonel bütünlük, simülasyonda disiplinler arası iş birliğinin geliştirilmesi, simülasyon terimleri sözlüğü ve işleyişler başlıkları ile yayınlanmıştır. Bu derlemede, simülasyona dayalı öğrenme deneyimi öncesi, sırası ve sonrasında kullanılan simülasyonun en iyi uygulama standartları güncel bilgilere dayalı olarak açıklanacaktır.

The best practice standards of simulation published by the International Nursing Association for Clinical Simulation and Learning (INACSL) are important guidelines for simulation educators. These guidelines provide a framework to develop simulation training programs, to represent the best of the clinic, and to ensure high standards for a simulation-based experience. The best practice standards of simulation have been revised in accordance with developments in simulation science and the needs in practice. According to the latest revision, the standards of simulation are given as follows: simulation design, outcomes and objectives, facilitation, debriefing, participant evaluation, professional integrity, simulation-enhanced interprofessional education, simulation glossary, and operations. In this review, the best practice standards of simulation which are used before, during, and after the simulation-based experience will be explained based on the most current literature.

Roy Adaptation Model (RAM) is a model directly related to the nursing process. It provides a practical framework for the planning, implementation and evaluation of nursing care. Roy's Model is thought to be able to contribute to nursing care of the individual who had undergone hemiglossectomy. The aim of this article is to explain the nursing care based on RAM given to a patient who had undergone hemiglossectomy for tongue cancer and to assist nursing professionals in planning patient care. A case study of a 73 year old female patient who had undergone hemiglossectomy was prepared on the basis of medical documentation, an interview with the patient and direct observations. In the model’s four areas of adaptation (physiological, self-concept, role function, interdependence) was evaluated and care problems which can be resolved by nursing care were identified. For each problem identified, analyzes were conducted on stimuli that are in the conceptual framework of the model and could limit the ability of the individual to adapt. Each care problem identified for the patient was expressed using NANDA-I nursing diagnoses and the nursing care of the patient was planned with the nursing process method. RAM is thought to be able to contribute to nursing care of the individual who had undergone hemiglossectomy.

Roy Adaptasyon Modeli (RAM) hemşirelik süreci ile doğrudan bağlantılı bir modeldir. Bu nedenle, hemşirelik bakımının planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi için pratik bir çerçeve oluşturmaktadır. Bu makalenin amacı, dil kanseri nedeniyle hemiglossektomi olan hastanın bakımında Roy Adaptasyon Modelinin (RAM) kullanımını açıklayarak, hasta bakımının planlanması konusunda hemşire yol gösterici olmaktır. Dil kanseri tanısıyla hemiglossektomi olan 73 yaşındaki bayan hasta için RAM’ın hemşirelik bakımında kullanımını açıklayan bu vaka çalışması, hastadan sözlü ve yazılı izin alındıktan sonra hasta ile yapılan görüşme, gözlem yöntemi ve hastane kayıtlarından elde edilen bilgiler temelinde geliştirildi. Modelin dört uyum (fizyolojik, benlik kavramı, rol fonksiyon, karşılıklı bağlılık) alanında hastanın verileri değerlendirilerek, hemşirelik bakımı ile çözüme ulaştırılabilecek bakım problemleri tespit edildi. Belirlenen her bir problem için, modelin kavramsal çerçevesinde yer alan ve bireyin uyum yeteneğini sınırlandırabilen uyaranlara ilişkin analiz yapıldı. Hasta için tespit edilen her bir bakım problemi NANDA-I hemşirelik tanıları kullanılarak ifade edilip, hemşirelik süreci yöntemi ile hastanın hemşirelik bakımı planlandı. RAM’ın hemiglossektomi uygulanan bireyin hemşirelik bakımına katkıda bulunabileceği düşünülmektedir.