J Educ Res Nurs. 2004; 1(1): 20-27

Intravenous Therapy

Nilgün Göktepe
Koç University School Of Nursing

OBJECTIVE: Intravenous (I.V.) therapy is the administration of fluid solutions directly into the blood circulation. It is prescribed to ensure and maintain fluid and electrolyte balance and to provide parenteral nutrition in patients unable to obtain sufficient nutrients. It is also widely used in the administration of medications and for transfusions of blood and blood products. Depending upon the age of the patient, the clinical profile, the length of the treatment or the peculiarities of the particular solution, intravenous therapy may be administered via a peripheric or central catheter. The nurse is responsible for initiating an order for intravenous therapy, monitoring it, and preventing complications. A nurse, therefore, must be aware of the characteristics of the solution to be given to the patient as well as know its effects. Nurse must be able to correctly calculate the flow rate of the I.V. fluid, properly insert the peripheric I.V. catheter, ensure that the desired amount of the solution is accurately and reliably administered, be able to detect all indications of possible complications in the insertion of the I.V. catheter and during the course of the therapy, and manage such complications if they occur. This article provides information needed for the safe management of intravenous therapy.
METHODS: Intravenous (I.V.) therapy is the administration of fluid solutions directly into the blood circulation. It is prescribed to ensure and maintain fluid and electrolyte balance and to provide parenteral nutrition in patients unable to obtain sufficient nutrients. It is also widely used in the administration of medications and for transfusions of blood and blood products. Depending upon the age of the patient, the clinical profile, the length of the treatment or the peculiarities of the particular solution, intravenous therapy may be administered via a peripheric or central catheter. The nurse is responsible for initiating an order for intravenous therapy, monitoring it, and preventing complications. A nurse, therefore, must be aware of the characteristics of the solution to be given to the patient as well as know its effects. Nurse must be able to correctly calculate the flow rate of the I.V. fluid, properly insert the peripheric I.V. catheter, ensure that the desired amount of the solution is accurately and reliably administered, be able to detect all indications of possible complications in the insertion of the I.V. catheter and during the course of the therapy, and manage such complications if they occur. This article provides information needed for the safe management of intravenous therapy.
RESULTS: Intravenous (I.V.) therapy is the administration of fluid solutions directly into the blood circulation. It is prescribed to ensure and maintain fluid and electrolyte balance and to provide parenteral nutrition in patients unable to obtain sufficient nutrients. It is also widely used in the administration of medications and for transfusions of blood and blood products. Depending upon the age of the patient, the clinical profile, the length of the treatment or the peculiarities of the particular solution, intravenous therapy may be administered via a peripheric or central catheter. The nurse is responsible for initiating an order for intravenous therapy, monitoring it, and preventing complications. A nurse, therefore, must be aware of the characteristics of the solution to be given to the patient as well as know its effects. Nurse must be able to correctly calculate the flow rate of the I.V. fluid, properly insert the peripheric I.V. catheter, ensure that the desired amount of the solution is accurately and reliably administered, be able to detect all indications of possible complications in the insertion of the I.V. catheter and during the course of the therapy, and manage such complications if they occur. This article provides information needed for the safe management of intravenous therapy.
CONCLUSION: Intravenous (I.V.) therapy is the administration of fluid solutions directly into the blood circulation. It is prescribed to ensure and maintain fluid and electrolyte balance and to provide parenteral nutrition in patients unable to obtain sufficient nutrients. It is also widely used in the administration of medications and for transfusions of blood and blood products. Depending upon the age of the patient, the clinical profile, the length of the treatment or the peculiarities of the particular solution, intravenous therapy may be administered via a peripheric or central catheter. The nurse is responsible for initiating an order for intravenous therapy, monitoring it, and preventing complications. A nurse, therefore, must be aware of the characteristics of the solution to be given to the patient as well as know its effects. Nurse must be able to correctly calculate the flow rate of the I.V. fluid, properly insert the peripheric I.V. catheter, ensure that the desired amount of the solution is accurately and reliably administered, be able to detect all indications of possible complications in the insertion of the I.V. catheter and during the course of the therapy, and manage such complications if they occur. This article provides information needed for the safe management of intravenous therapy.

Keywords: intravenous therapy, nursing procedurs, complications.

---

İntravenöz Tedavi

Nilgün Göktepe
Koç Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu

AMAÇ: İntravenöz tedavi, sıvı solüsyonların doğrudan kan akımına verilmesidir. Sıvı elektrolit dengesini sağlamak ve sürdürmek, yeterli beslenemeyen hastalarda parenteral beslenmeyi sağlamak, ilaç uygulamak, kan ve kan ürünlerinin transfüzyonunu sağlamak amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Hastanın yaşına, klinik durumuna, tedavinin süresine veya kullanılacak solüsyonların özelliklerine göre periferik ya da santral yolla yapılabilir. İntravenöz tedavinin başlatılması, sürdürülmesi, takibi, komplikasyonların önlenmesi hemşirenin sorumluluğundadır. Bu nedenle hemşire, hastaya kullanılacak solüsyonların özelliklerini ve hastaya olan etkilerini bilmeli, solüsyonların akış hızını hesaplayabilmeli, periferik intravenöz damar yolunu açabilmeli, istenilen miktardaki solüsyonun doğru ve güvenli olarak gönderilmesini sağlayabilmeli, I.V. kateter takılması sırasında ve intravenöz tedavi süresince tüm olası komplikasyonları izlemeyi bilmeli ve komplikasyonlar geliştiğinde de uygun önlemleri alabilmelidir. Bu makalede, güvenli bir intravenöz tedavi için gerekli bilgiler ele alınacaktır.
YÖNTEMLER: İntravenöz tedavi, sıvı solüsyonların doğrudan kan akımına verilmesidir. Sıvı elektrolit dengesini sağlamak ve sürdürmek, yeterli beslenemeyen hastalarda parenteral beslenmeyi sağlamak, ilaç uygulamak, kan ve kan ürünlerinin transfüzyonunu sağlamak amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Hastanın yaşına, klinik durumuna, tedavinin süresine veya kullanılacak solüsyonların özelliklerine göre periferik ya da santral yolla yapılabilir. İntravenöz tedavinin başlatılması, sürdürülmesi, takibi, komplikasyonların önlenmesi hemşirenin sorumluluğundadır. Bu nedenle hemşire, hastaya kullanılacak solüsyonların özelliklerini ve hastaya olan etkilerini bilmeli, solüsyonların akış hızını hesaplayabilmeli, periferik intravenöz damar yolunu açabilmeli, istenilen miktardaki solüsyonun doğru ve güvenli olarak gönderilmesini sağlayabilmeli, I.V. kateter takılması sırasında ve intravenöz tedavi süresince tüm olası komplikasyonları izlemeyi bilmeli ve komplikasyonlar geliştiğinde de uygun önlemleri alabilmelidir. Bu makalede, güvenli bir intravenöz tedavi için gerekli bilgiler ele alınacaktır.
BULGULAR: İntravenöz tedavi, sıvı solüsyonların doğrudan kan akımına verilmesidir. Sıvı elektrolit dengesini sağlamak ve sürdürmek, yeterli beslenemeyen hastalarda parenteral beslenmeyi sağlamak, ilaç uygulamak, kan ve kan ürünlerinin transfüzyonunu sağlamak amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Hastanın yaşına, klinik durumuna, tedavinin süresine veya kullanılacak solüsyonların özelliklerine göre periferik ya da santral yolla yapılabilir. İntravenöz tedavinin başlatılması, sürdürülmesi, takibi, komplikasyonların önlenmesi hemşirenin sorumluluğundadır. Bu nedenle hemşire, hastaya kullanılacak solüsyonların özelliklerini ve hastaya olan etkilerini bilmeli, solüsyonların akış hızını hesaplayabilmeli, periferik intravenöz damar yolunu açabilmeli, istenilen miktardaki solüsyonun doğru ve güvenli olarak gönderilmesini sağlayabilmeli, I.V. kateter takılması sırasında ve intravenöz tedavi süresince tüm olası komplikasyonları izlemeyi bilmeli ve komplikasyonlar geliştiğinde de uygun önlemleri alabilmelidir. Bu makalede, güvenli bir intravenöz tedavi için gerekli bilgiler ele alınacaktır.
SONUÇ: İntravenöz tedavi, sıvı solüsyonların doğrudan kan akımına verilmesidir. Sıvı elektrolit dengesini sağlamak ve sürdürmek, yeterli beslenemeyen hastalarda parenteral beslenmeyi sağlamak, ilaç uygulamak, kan ve kan ürünlerinin transfüzyonunu sağlamak amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Hastanın yaşına, klinik durumuna, tedavinin süresine veya kullanılacak solüsyonların özelliklerine göre periferik ya da santral yolla yapılabilir. İntravenöz tedavinin başlatılması, sürdürülmesi, takibi, komplikasyonların önlenmesi hemşirenin sorumluluğundadır. Bu nedenle hemşire, hastaya kullanılacak solüsyonların özelliklerini ve hastaya olan etkilerini bilmeli, solüsyonların akış hızını hesaplayabilmeli, periferik intravenöz damar yolunu açabilmeli, istenilen miktardaki solüsyonun doğru ve güvenli olarak gönderilmesini sağlayabilmeli, I.V. kateter takılması sırasında ve intravenöz tedavi süresince tüm olası komplikasyonları izlemeyi bilmeli ve komplikasyonlar geliştiğinde de uygun önlemleri alabilmelidir. Bu makalede, güvenli bir intravenöz tedavi için gerekli bilgiler ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler: intravenöz tedavi, hemşirelik işlemleri, komplikasyon

---