Journal of Education and Research in Nursing
OBJECTIVE: This study was done to find out the subjects and results of nurses’
silences who are working in private hospitals.
METHODS: The study was designed as a descriptive and cross-sectional
study. The population of the study includes all nurses in 4 private hospitals
who have been working at least 6 months at the same hospital
and accepted to participate into the study (n=220). In this study the
questionnaire is about nurses’ personal and professional characteristics,
organizational structure and their attitudes toward talking about
problems plus an Organizational Silence Scale was used to collect data.
In order to analyze the data, descriptive statistical methods and Kruskal
Wallis, Mann Whitney U and independent sample t -test were used in
independent variables.
RESULTS: Most of the nurses are happy with their organizations (78.6%),
able to talk with their managers comfortably (75.5%) and share problems
mostly with their charge nurses (59.5%). Nurses who are working
at non-accredited hospitals, hold a head nurse position, who are unhappy
about work and thinking about leaving, unable to talk with their
manager, had a fear of isolation and are unable to get a promotion are
being silent about some of the following topics “ethics and responsibilities,
management problems, employee performance, enhancement
efforts and working conditions”. Nurses who are unhappy with their
organization and thinking about leaving are silent because of organizational
and management problems. Also it was determined that nurses
who are thinking about leaving are being silent because of fear, lack of
experience, isolation and fear of harming relations.
CONCLUSION: In order to prevent organizational silence and raise the
intentions of nurses to stay within organization, nurse managers need
to develop open communication environments both with their superiors
and subordinates in order to contribute to have a better work
environment.
AMAÇ: Araştırma, özel hastanelerde çalışan hemşirelerin sessiz kaldıkları
konuları ve sessiz kalma nedenlerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.
YÖNTEMLER: Kesitsel, tanımlayıcı tasarımda yapılan araştırmada örneklemi,
dört özel hastanede en az 6 aydır çalışmakta olan ve araştırmaya
katılmayı kabul eden hemşireler (n=220) oluşturmuştur. Araştırmada,
hemşirelerin kişisel ve mesleki durum değişkenleri ile örgütsel yapı ve
sorunları konuşma eğilimine yönelik oluşturulan soru formu ve ‘Örgütsel
Sessizlik Ölçeği’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı
istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, Kruskal Wallis ve Mann Whitney
U testi kullanılmıştır.
BULGULAR: Hemşirelerin büyük çoğunluğunun çalıştıkları kurumdan
memnun oldukları (%78.6), sorunları yöneticileriyle rahatlıkla paylaştıkları
(%75.5), en çok sorumlu hemşirelerine (%59.5) bu sorunları
aktardıkları belirlenmiştir. Akredite olmayan hastanelerde çalışan,
başhemşire pozisyonunda olan, işinden memnun olmayan, işten ayrılmayı
düşünen, yöneticileri ile rahat konuşamayan, dışlanma ve terfi
ettirilmeme korkusu yaşayan hemşirelerin “etik ve sorumluluklar, yönetim
sorunu, çalışanların performansı, iyileştirme çabaları ve çalışma
olanakları” konularından bazılarında sessiz kaldıkları saptanmıştır.
Kurumdan memnun olmayan ve işten ayrılmayı düşünen hemşirelerin
yönetsel ve örgütsel nedenlerden dolayı sessiz kaldıkları, yine işten
ayrılmayı düşünen hemşirelerin işle ilgili korku, tecrübe eksikliği,
izolasyon ve ilişkileri zedeleme korkusu nedenleri ile sessiz kaldıkları
belirlenmiştir.
SONUÇ: Örgütsel sessizliğin önlenmesi ve hemşirelerin işte kalma niyetinin
artırılması açısından yönetici hemşirelerin hem üstleri hem de
astları ile rahat bir konuşma ortamı sağlama çalışmaları, hemşireler için
daha iyi bir çalışma ortamı yaratmaya katkı sağlayabilir.
Copyright © 2024 Journal of Education and Research in Nursing