Characteristics of Anger and Loneliness in Nursing and Midwifery Students

OBJECTIVE: The present study was conducted in order to determine
the characteristics of anger and loneliness in nursing and midwifery
students.
METHODS: The population of this study, which had a descriptive crosssectional
design, comprised a total of 1002 students from three training
locations: a school of nursing, the nursing program of a school of health
science, and the midwifery program of a school of health science. From
this population, the sampling group was formed by 667 students who
were selected by means of convenience sampling. Prior to the initiation
of the study, related permissions were taken from the institutions, and
verbal informed consents were obtained from the students. Student
Information Forms, Trait Anger and Anger Expression Scales, and
the UCLA Loneliness Scale were used as data collection tools. Data
were analysed using frequency, percentage, arithmetic mean, standard
deviation, median, minimum, and maximum, as well as the Pearson
Correlation, Independent Samples, and One-Way ANOVA tests.
RESULTS: From among the students, 88.6% were women, and the
average age was 20.57 (SD=1.98) years. The mean value of the trait
anger level of students was 21.61 (SD=5.18). It was also seen that the
mean value of the anger control subscale was 21.59 (SD=4.73), the
mean value of the anger-out subscale was 16.68 (SD=3.92), the mean
value of the anger-in subscale was 17.74 (SD=3.89), and the mean
value of the UCLA loneliness scale was 36.28 (SD=10.01). Statistically
significant relationships were found between students’ Trait Anger and
Anger Expression Scales scores and the UCLA Loneliness Scale scores.
On the other hand, statistically significant differences were observed
between Trait Anger and Anger Expression Scales, and the UCLA
Loneliness Scale scores of the students by the variants of gender, age,
school, year at school, economic status, and the voluntary/involuntary
preference of nursing profession.
CONCLUSION: Nursing and midwifery students may experience feelings
of anger and loneliness. It is thought that guidance programmes should
be established in order to use nursing and midwifery students’ anger
energy positively, and that loneliness and other related problems can
be resolved.

Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinin Öfke ve Yalnızlık Özellikleri

AMAÇ: Bu çalışma hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin öfke ve yalnızlık
özelliklerini belirlemek amacı ile yapılmıştır.
YÖNTEMLER: Tanımlayıcı kesitsel türde planlanan araştırmanın evrenini,
bir Hemşirelik Yüksekokulu ve bir Sağlık Yüksekokulu’nun Hemşirelik,
başka bir Sağlık Yüksekokulu’nun Ebelik Bölümü’ndeki 1002 öğrenci,
örneklemini ise gelişigüzel örnekleme yöntemi ile seçilen toplam
667 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmaya başlamadan önce kurumlardan
yazılı, öğrencilerden sözlü bilgilendirilmiş onam alınmıştır. Veri
toplama aracı olarak Öğrenci Tanıtım Formu, Sürekli Öfke ve Öfke
İfade Tarzı Ölçeği ve UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin
analizinde; tanımlayıcı istatiskler, Pearson korelasyonu, bağımsız gruplarda
t testi, tek-yönlü ANOVA testleri kullanılmıştır.
BULGULAR: Öğrencilerin %88.6’sının kız, yaş ortalamasının 20.57
(SS=1.98), sürekli öfke düzeyi puan ortalamasının 21.61 (SS=5.18);
Öfke Tarzı Ölçeği’nin kontrol altına alınmış öfke alt boyutunun puan
ortalamasının 21.59 (SS=4.73); dışa vurulmuş öfke alt boyutunun
puan ortalamasının 16.68 (SS=3.92); bastırılmış öfke puan ortalamasının
17.74 (SS=3.89), UCLA-Yalnızlık Ölçeği puan ortalamasının
36.28 (SS=10.01) olduğu görülmüştür. Öğrencilerin Sürekli Öfke ve
Öfke İfade Tarzı Ölçeği puanları ile UCLA Yalnızlık Ölçeği puanları
arasında istatistiksel olarak anlamlılık taşıyan ilişkiler bulunmuştur.
Öte yandan öğrencilerin cinsiyet, yaş, eğitim gördüğü okul, okuldaki
sınıfı, ekonomik durum, hemşirelik/ebelik mesleğini isteyerek seçip
seçmediği değişkenleri ile Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği ve
UCLA Yalnızlık Ölçeği puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı
farklar belirlenmiştir.
SONUÇ: Hemşirelik ve ebelik öğrencileri öfke ve yalnızlık duygularını
yaşayabilmektedir. Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin öfke enerjisini
olumlu bir şekilde kullanmaları için rehberlik programlarının düzenlenmesinin
gerektiği ve böylece yalnızlık da dahil ilişkili sorunların çözümlenebileceği
düşünülmektedir.