J Educ Res Nurs. 2013; 10(3): 34-41

Development of Diagnostic Falling Risk Scale for Child Patients

Derya Demir¹, Sibel Çevik Yöntem¹, Hatice Yıldırım Sarı², Murat Bektaş^3
1İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi
²İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü
³Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi

OBJECTIVE: According to “Hospital Service Quality Standards” published by Turkish Ministry of Health in June 2011, hospital executives should assess falling risk of patients during hospitalization by developing their own scales. Currently no valid scale for falling risk of hospitalized children is available in our country. In this respect, the present study has been designed methodologically to develop a valid and reliable scale which can be used for defining accurately the falling risk of children hospitalized at a Children’s Research and Training Hospital.
METHODS: The scale which was constituted after receiving specialist opinion and performing a pilot study, was put into practice on 1000 patients whom their ages ranged from 0 to 18 years and hospitalized at various departments between 15 July 2011 and 16 August 2011. In the study group 36.4% of patients were female and 65.4% were male. The majority of patients were <3 years of age (51.2%). Seven patients had experienced falling (5.3%) during their hospitalization. In order to perform statistical analysis patients were divided into two groups. Group I involved patients who had fallen during their hospitalization and Group II involved the ones who had not fallen.
RESULTS: Election of scale items was performed by “total item point correlation” analysis and coefficients (values between 0.175 and 0.610) were found to be statistically significant. Similarly, “t-test for independent groups” demonstrated a statistically significant difference between mean values of two study groups (p=0.001). This data was interpreted as a strong evidence for the validity of the scale. Cut-off value obtained by ROC analysis was 16.5 points. While specificity of the scale was calculated as 0.833, the specificity was calculated as 0.496. According to this data, the AUC (Area under curve) of our scale was calculated between 0.690 and 0.818. This was a reasonable value for demonstrating the differentiative feature of the scale. Besides, by using our novel scale, we achieved to define 83.3% of patients who had fallen to be in the high risk group. This data proved that the scale was efficient enough for defining risk groups.
CONCLUSION: it was found that “Diagnostic Scale for Falling Risk of Children” is a valid and reliable scale which can be used in routine daily practice.

Keywords: Falling in hospital, validity, reliability, diagnostic scale;diagnostic scale for child patient; child patient.

---

Çocuk Hastalar İçin Düşme Riski Tanılama Ölçeğinin Geliştirilmesi

Derya Demir¹, Sibel Çevik Yöntem¹, Hatice Yıldırım Sarı², Murat Bektaş^3
1İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi
²İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü
³Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi

AMAÇ: T.C. Sağlık Bakanlığı’nca Haziran 2011’de yayınlanan “Hastane Hizmet Kalite Standartları”nda, yatan hastaların düşme risklerinin hastane tarafından belirlenen bir ölçekle değerlendirilmesi gerektiği belirtilmektedir. Ancak ülkemizde çocuklarda düşme riskini tanımlayan geçerli ve güvenilir bir ölçek bulunmamaktadır. Bu çalışma bir çocuk hastanesinde yatan çocuk hastalarda düşme riskini tanımlamaya yönelik geliştirilen ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğini belirlemek üzere metadolojik olarak gerçekleştirilmiştir.
YÖNTEMLER: Uzman görüşleri ve pilot uygulama sonrasında geliştirilen ölçek 15 Temmuz-16 Ağustos 2011 arasında yatan 0-18 yaş grubundaki 1000 hastaya uygulandı. Hastaların %36,4’ü kız, % 65,4’ü erkek olup çoğunluğu üç yaş altındaydı (%51,2). Hastalar kliniklerde yattıkları süre boyunca izlendi. Yatışları sırasında 54 hastada düşme olayı gerçekleşti(%5.3). Hastalar yatışları sırasında düşme olayı yaşananlar (Grup I) ve yaşanmayanlar (Grup II) olarak 2 gruba ayrıldı. Ölçek maddelerinin seçimi ”madde toplam puan korelasyonları” analiziyle belirlendi.
BULGULAR: Madde katsayıları (0.175-0.610 arasında) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bulundu. Ölçeğin yapı geçerliliği için ‘bağımsız gruplarda t-testi’ uygulandı. Gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.000). Ölçeğin ROC analiziyle belirlenen kesim noktası 16.5 puan olup, duyarlılığı 0.833, özgüllüğü 0.496 olarak hesaplandı. Eğri altı alan 0.610-0.818 arasında ve kabul edilebilir düzeyde ayrıma sahipti. Ayrıca ölçek düşen çocukların %83.3’ünü yüksek riskli olarak tanımladı.
SONUÇ: Çalışmada çocuk hastalar için Düşme Riski Tanılama Ölçeğinin geçerli ve güvenilir araç olduğu belirendi.

Anahtar Kelimeler: Hastanede düşme, geçerlilik, güvenilirlik, tanı ölçeği; çocuk hastalar için düşme riski tanılama ölçeği; çocuk hasta.

---