Derleme makaleler belirli bir konunun yararlı bir ‘toparlaması’ olmanın yanı sıra, araştırmacıların uzmanlık alanlarındaki yenilikleri izleyebilmeleri açısından da son derece önemlidir. Bu tip çalışmalar araştırma makalelerine dayanak oluşturdukları gibi kapsamlı bir literatür taramasını da içerir. Başarılı bir konferans ya da bildiri sunumunun basit bir reçetesi yoktur ve farklı disiplinlerde çalışan akademisyenlerin de farklı yaklaşımları söz konusu olmaktadır. Bir akademisyenin kendi alanındaki prestijine katkıda bulunan bu yazıların ve konferans ya da bildiri sunumlarının özenle hazırlanmaları gerekir. Bu yazıda, derleme makalenin temel yapısı ile amaçlarının özetlenmesi, başarılı bir derleme yazı, konferans veya bildiri sunumu hazırlama ve bu bildirilerin sunumuna yönelik pratik bilgilerin iletilmesi amaçlandı.

A literature review provides a solid background for a research paper and reveals a comprehensive knowledge of the literature. Apart from providing you with a useful overview of a particular subject area, a literature review is important for keeping you up to date with what is current in your field. There is no simple recipe for good conference presentations and scholars in different disciplines will take different approaches. Finally, the quality, of the literature review provides an academic with credibility in his or her field. This literature review and conference papers should be prepared very seriously. This paper will outline the nature and purpose of a literature review and present guidelines for how to conduct and write a literature review and also will give practical knowledge about preparing and presenting of good conference.

Serebral vazospazm subaraknoid kanama sonrası serebral kan damarlarında daralma sonucu ortaya çıkmaktadır. Yetersiz tedavi edildiğinde serebral iskemi ve ölüme yol açabilmektedir. Etyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Bilgisayarlı tomografi, anjiyografi, magnetik rezonans görüntüleme, skorlama skalaları ve transkraniyal Doppler serebral vazospazmın tanılanmasında kullanılmaktadır. Tedavide amaç, vazospazmın hasta üzerindeki olumsuz etkilerini ve nörolojik hasarı azaltmak ya da ortadan kaldırmaktır. Klinik alanda, vazospazmın tedavisi için 3-H tedavisi, kalsiyum kanal blokerleri, anjiyoplasti, rekombinant doku plasminojen aktivatörü, magnezyum sülfat, hipotermi kullanılmaktadır. Nöroşirürji yoğun bakım hemşireleri vazospazmın saptanmasında ve subaraknoid kanamayı takiben yetersizliğin önlenmesinde önemli rol oynar. Serebral vazospazm gelişme riski olan hastalarda hemşirelik bakımı sık nörolojik tanılama ile başlar. Erken tanılama kalıcı nörolojik yetersizliklerin, sistemik komplikasyonların azaltılması veya önlenmesinde önemlidir.

Cerebral vasospasm is occurs as a consequences narrowing of cerebral blood vessels after subarachnoid hemorrhage. Cerebral vasospasm can be lead to cerabral ischemia and mortality if it is not good treated. The exact etiology of cerebral vasospasm is unknown. CT, angiography, magnetic resonance, angiography, scales, transcranial doppler are used to diagnosis cerebral vasospasm. Purpose of treatment is reduced negative effects of vasospasm on the patients and is reduced or eliminated neurological deficit. Clinically, triple-H therapy, Calcium channel blockers, angioplasty, recombinant tissue plasminogen activator, magnesium sulphate, hypothermia are used to treatment of vasospasm. Neuroscience intensive care nurses play an important role in the detection of vasospasm and prevention of permanent deficits following subarachnoid hemorrhage. Nursing care for patients at risk developing cerebral vasospasm is begun to identify with frequent neurological assessment. Early identification is important to prevent or minimize of neurological deficits and systemic complications.

Kardiyovasküler sistem muayenesinde amaç, bir pompa olarak kalbin ve kanın vücut içinde dolaşımını sağlayan arter ve venlerin fonksiyonlarını değerlendirmektir. Bu yazıda, kardiyovasküler sisteme yönelik öykü alma; nabız ve kan basıncının değerlendirilmesi ile ilgili bazı ipuçları; juguler ven basıncının değerlendirilmesi; kalbin inspeksiyon, palpasyon ve oskültasyon tekniği ile değerlendirilmesi ve elde edilecek normal-anormal bulgular; ve periferik vasküler sistemin değerlendirilmesi konuları ele alındı.

The purpose of cardiovascular system examintion is to assess the function of the heart as a pump and the function of the arteries and veins as a transporter to the blood circulation throughout the body. This article includes that history taking; some clues about the evaluation of pulses and blood pressure; measurement of jugular venous pressure; cardiac inspection, palpation, auscultation and evaluation of their findings; and assessment of peripheral vascular system.

Noninvazif pozitif basınçlı mekanik ventilasyon, invazif havayolu kullanmaksızın mekanik ventilatör desteği verilmesidir. Akut ve kronik solunum yetersizliklerinde noninvazif pozitif basınçlı mekanik ventilasyon giderek artan oranda kullanılmaktadır. Bu yöntem için en güçlü adaylar havayolunu koruyabilen, iletişim kurulabilen ve tıbbi açıdan stabil olan hastalardır. Başarı, iyi eğitimli elemanların doğru arabirimler ve ventilatör seçimi ile sağlanabilir. Bu yazıda, uygulamanın fizyolojik temeli, etkinliğine ilişkin kanıtlar, olası endikasyonlar, pratik uygulama kuralları ve komplikasyonları tartışıldı.

Noninvasive positive-pressure ventilation, referring to the provision of mechanical ventilatory assistance without the need for an invasive airway. Noninvasive positive-pressure ventilation has been used increasingly to treat acute and chronic respiratory failure. The best candidates for noninvasive positive-pressure ventilation are able to protect their airway, are cooperative, and are otherwise medically stable. Success is optimized when a skilled team applies the correct interface and ventilator settings. The following discussion includes the physiologic bases fort he use of noninvasive positive-pressure ventilation, evidence for efficacy, possible indications, practical application and complications of the method.

AMAÇ: Araştırma; özel bir hastanede yönetici hemşirelerin liderlik tarzlarının kendi kendileri ve astları tarafından değerlendirilmesi, her iki değerlendirme arasındaki ilişkinin incelenmesi ve bu sonuçların “Yönetici Hemşire Geliştirme Programı”nın geliştirilmesine katkı sağlaması amacıyla yapıldı.
YÖNTEMLER: Araştırma, tanımlayıcı bir çalışma olarak planlanarak, Kasım 2000-Mayıs 2001 tarihleri arasında, özel bir hastanede 16 başhemşire ve bunlara bağlı çalışan 190 hemşirenin tamamı örnekleme alınarak gerçekleştirildi. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından yöneticiler ve astlar için geliştirilen “Liderlik Tarzı Anketi” kullanıldı. Hazırlanan anketler, uzmanlar tarafından içerik yönünden değerlendirildi, gerekli düzeltmeler yapıldıktan sonra bir birimde denendi. Anketler kapalı zarf sistemiyle dağıtıldı, aynı yöntemle toplandı. Anketlerin değerlendirilmesinde 5’li Likert tipi bir sınıflama (her zaman-4 puan, genellikle-3 puan, bazen-2 puan, nadiren-1 puan, hiç-0 puan) yapıldı; olumsuz ifadelerin kullanıldığı 12., 20. ve 39. sorularda ise ters puanlamaya gidildi. Veriler istatistiksel olarak yüzdelik ve t testi ile değerlendirildi.
BULGULAR: Araştırma sonucunda yönetici hemşirelerin ağırlıklı olarak işe yönelik liderlik tarzı sergilediği ve astlarının da bunu böyle algıladığı, çalışana yönelik ve genel liderlik özellikleri açısından yöneticilerin ve astların yanıtlarının istatistiksel olarak farklılık gösterdiği belirlendi (p<0.01).
SONUÇ: Yönetici hemşirelerin liderlik yaparken, çalışanları motive etme, emir verme ve yetki devretmede sıkıntı yaşadıkları belirlenirken; astların yönetici hemşirelerinde aradığı özelliklerin çalışana değer verme, yönetim bilgi becerisi, sorun çözme becerisi olduğu saptandı.

OBJECTIVE: The study was conducted in a private hospital where manager nurses were asked to evaluate their own leadership styles while their subordinates evaluated the leadership styles of their superiors.
METHODS: The relationship between the two evaluations was examined and the results were used to contribute to the development of the “Manager Nurse Development Program.” The research was carried out as a descriptive study which took place over the period November 2000-May 2001 at a private hospital with a sampling of 16 head nurses and their 190 subordinate nursing staff.
The “Leaership Style Survey” developed by researchers for managers and their subordinates was used as a data collection tool. The questionnaires were assessed by specialists in terms of scope and tested at one of the hospital units after the necessary revisions were made. The questionnaires were distributed in closed envelopes and collected back in the same way. The evaluation of the questionnaires was based on a 5-response Likert-type classification (always-4 points, usually-3 points, sometimes-2 points, rarely-1 point, never-0 points). Questions 12th., 20 th. and 39 th. comprising negative statements were assigned negative points. The data obtained was statistically analyzed with percantage and t test in an electronic environment.

RESULTS: The results of the research revealed that manager nurses predominantly exhibited work-directed leadership styles and that this was how their subordinates perceived it to be. In terms of general leadership characteristics, a difference was seen in the responses of managers and their subordinates (p<0.01).
CONCLUSION: It was determined that while managers nurses had leadership problems in the issues of motivating subordinates, giving orders and delegating authority, the qualities subordinate managers expected from their supervisors were acknowledging employee worth and management and problem-solving skills.