An Investigation of Peer Bullying and Assertiveness Levels among School-Aged Children and Related Factors

INTRODUCTION: The study was conducted to determine peer bullying and assertiveness levels of school-aged children and related factors.

METHODS: This study was conducted in a descriptive and crosssectional design. The sample of the study comprised 1509 fifth- and sixth-grade students who agreed to participate in the study. Data were collected by means of a questionnaire, the Assertiveness Scale and the Multidimensional Peer-Victimization Scale. Data were analyzed with frequency, percentage, mean, standard deviation, Mann Whitney U test, Kruskal Wallis H test and correlational analysis.
RESULTS: The mean age of the students participating in the study was 11.4±0.7; 53.4% of the students were boys and 56.2% of them were in grade six. About half of the students (58.5%) reported their success in school as good, and also reported peer relations at school (84.6%), relations with their siblings (69%), and relations with their parents (94.3%) as good. It was determined that the Peer Victimization Scale’s victim dimension mean score of the students was 7.7±10.1; the bullying dimension was 3.0±6.4, and the Assertiveness Scale’s mean score was 34.4±7.3. It was determined that there was a significant negative correlation between assertiveness level and being bullies and victims (r=0.229, p<0.05; r= 0.146, p<0.05, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that students’ being bullies or victims was low and the assertiveness level was good. Gender and social relationships
(friends, siblings, parents) affected peer bullying and assertiveness. It was concluded that as the students’ levels of assertiveness
increased, bullying conditions decreased.

Okul Çağı Çocuklarının Akran Zorbalığı Durumları ile Atılganlık Düzeyleri ve İlişkili Faktörlerin İncelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırma okul çağı çocuklarının akran zorbalığı durumları ile atılganlık düzeylerini ve ilişkili faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır.


YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılmıştır. Araştırma örneklemine 5. ve 6. sınıflarda öğrenim gören ve gönüllü olan 1509 öğrenci alınmıştır. Verilerin toplanmasında anket formu, akran zorbalığı belirleme ölçeği ve atılganlık envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzdelik, ortalama, standart sapma, Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis H testi, korelasyon analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 11.4 ± 0.7 olup %56.2’si 6. sınıf, %53.4’ü erkek öğrencidir. Öğrencilerin %58.5’i okul başarısını; %84.6’sı okuldaki arkadaşları ile ilişkilerini, %69’u kardeşi ile, %94.3’ü anne-babası ile ilişkilerini iyi olarak belirtmiştir. Öğrencilerinin akran zorbalığı belirleme ölçeği kurban boyutu ortalama puanı 7.7 ± 10.1; zorba boyutu ortalama puanı 3.0 ± 6.4; Atılganlık Envanteri ortalama puanı 34.4 ± 7.3 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin atılganlık düzeyi ile akran zorbalığı kurbanı ve zorba olma arasında negatif yönde anlamlı ilişki belirlenmiştir (sırasıyla r=0.229, p<0.05; r= 0.146, p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Öğrencilerin zorbalık yapma ve zorbalığa maruz kalma durumlarının düşük, atılganlık düzeyinin iyi derecede olduğu; cinsiyet ve sosyal ilişkiler (arkadaş, kardeş, anne-baba) gibi faktörlerin öğrencilerin zorba ya da akran kurbanı olma durumlarını ve atılganlık düzeylerini etkilediği belirlenmiştir. Öğrencilerin atılganlık düzeyi yükseldikçe kurban ve zorba olma durumlarının azaldığı sonucuna varılmıştır.