Journal of Education and Research in Nursing
INTRODUCTION: This descriptive study aims to determine the adherence of the patients that underwent kidney transplant to immunosuppressive therapy and the affecting factors.
METHODS: The study group of the study consists of 116 patients that are followed at the TRNC Dr. Burhan Nalbantoğlu State Hospital’s Nephrology Polyclinic. The data of the study were collected with Patient Characteristics Form” and “Immunosuppressant Therapy Adherence Scale (ITAS)”. Mann-Whitney U and Kruskal Wallis and number-percentage tests were used for the statistical evaluation of the data.
RESULTS: 77% of the participants received kidney from living donors. 43.8% of the donors were mother, father or siblings of the participants. 57% of the patients used 5-6 medications per day, 99% expressed that they used their medications regularly and 96% stated that they used the medications without any help. 89% patients were aware of side effects of medications whereas 41% used reminders for medication use. Average total ITAS score of the participants was 11.49±0.78. We did not find any statically significant relationship between the ITAS scores of the patients and their sociodemographic characteristics (p<0.05). However, we found a negative and statistically significant correlation between ITAS scores and the duration of post-transplant period (r= -0,221; p>0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Medication adherence of the kidney transplant patients in this study that received immunosuppressive therapy was not perfect. We found that medication adherence decreased as duration of post-transplant period increased. Although we did not find any statistically significant relationship between medication adherence and the potential factors that may influence medication adherence, we believe that we found clinically meaningful findings.
GİRİŞ ve AMAÇ: Böbrek nakli yapılmış hastaların immunsupresif tedaviye uyum düzeyleri ve etkileyen faktörleri belirlemek amacı ile tanımlayıcı araştırma tasarımına uygun olarak yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın evrenini Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde bir devlet hastanesi nefroloji polikliniğinde izlenen 116 hasta oluşturmuştur. Araştırmada veriler Hasta Tanıtıcı Özellikler Formu ve İmmunsupresif Tedaviye Uyum Ölçeği (İTUÖ) ile toplanmıştır. Araştırmada verilen istatisatiksel değerlendirmesinde sayı-yüzde ve Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri kullanılmıştır.
BULGULAR: Araştırmaya dâhil edilen hastaların %77’sinin canlı vericiden, %43.8’inin anne/baba/kardeşinden nakil yapıldığı saptanmıştır. Hastaların %57’sinin günde 5-6 ilaç aldığı, %99’unun ilaçlarını düzenli aldığı, %96’sının ilaçlarını kendisinin aldığı belirlenmiştir. Hastaların %89’nun aldığı ilaçların yan etkilerini bildiği ve %41’inin ilaç alırken hatırlatıcı kullandığı bulunmuştur. Hastaların İTUÖ’i toplam puan ortalaması 11.49±0.78’dir. Hastaların sosyo-demografik özelliklerine göre İTUÖ’i puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık bulunmadığı (p<0.05), böbrek nakli üzerinden geçen süre ile İTUÖ’i puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve negatif yönlü bir korelasyon olduğu saptanmıştır (r= -0,221; p>0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu araştırmada böbrek nakli yapılan immünosupresif tedavi alan hastaların ilaç uyumlarının tam olmadığı, nakil üzerinden geçen süre arttıkça ilaç uyumunun düştüğü saptanmıştır. Araştırma bulgularında immünosupresif tedavi’ye uyumu etkileyebileceği düşünülen faktörlerle istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamasına rağmen klinik olarak anlamlı sonuçlar elde edildiği düşünülmektedir.
Copyright © 2025 Journal of Education and Research in Nursing