Evaluating the Relationship between Teamwork and Motivation in Nurses and Affecting Factors

INTRODUCTION: This study was conducted for the purpose of evaluating the effect of nurse motivation levels on teamwork and the determining factors.
METHODS: This descriptive work was carried out in a private group hospital operating in Istanbul. A “Nurse Information Form”, “Teamwork Behavior Measure”, and “Motivation Measure”, all of which were created to determine characteristics regarding the socio-demographic and working life of nurses, were used in collecting research data. Upon obtaining the necessary institution and measure permissions, it was proceeded to the data collection stage and it was applied to 304 nurses who agreed to participate in the research. In analysis of the data, percentage, arithmetic average, frequency, standard deviation, median, minimum, maximum, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis, Spearman’s correlation tests were used. Statistical evaluation of the data was performed using SPSS 16.0.
RESULTS: The nurses were women (78%), 20-29 years old (65.1%), single (67.1%), college/university graduates (%37.8%). The statement “Team leaders must ensure that team members help each other when necessary” received the highest point (4.26±0.988) from the “Teamwork Behavior Measure”, while the statement “Helping team members is an indicator that the individual does not have much work to do” received the lowest point (2.80±1.422). The statement “I do my workfondly” received the highest point (4.20±0.972) from the “Motivation Measure”, and it has been seen that the statement “I worry that I could be fired at any moment” received the lowest point (2.68±1.277).
DISCUSSION AND CONCLUSION: We found that there is a significant relation between nurses motivation levels and teamwork. Some characteristics of nurses regarding socio-demographic and work life affect their motivation levels and attitudes towards team work.

Hemşirelerde Ekip Çalışması ve Motivasyon Arasındaki İliskinin ve Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, hemşirelerdeki motivasyon düzeyinin ekip çalışmasına olan etkisini değerlendirmek ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, İstanbul’da özel bir grup hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında, hemşirelerin sosyo-demografik ve çalışma yaşamına ilişkin özelliklerini belirlemek amacı ile oluşturulan “Hemşire Bilgi Formu” ile “Ekip Çalışması Tutumları Ölçeği” ve “Motivasyon Ölçeği” kullanılmıştır. Gerekli kurum ve ölçek izinleri alındıktan sonra veri toplama aşamasına geçildi ve araştırmaya katılmayı kabul eden 304 hemşireye uygulanmıştır. Verilerin analizinde, yüzde, aritmetik ortalama, frekans, standart sapma, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis, Spearman’s korelasyon testleri kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde SPSS 16.0 programı kullanılmıştır.
BULGULAR: Hemşirelerin %78'i kadın, %65.1'i 20-29 yaş grubunda, %67.1'i bekar, %37.8'i lisans mezunudur. “Ekip Çalışması Tutumları Ölçeği”nden alınan en yüksek puanı (4.26±0.988) “Ekip liderleri gerektiğinde ekip üyelerinin birbirlerine yardım etmelerini sağlamalıdır” maddesi alırken, en düşük puanı (2.80±1.422) “Ekip üyelerine yardım etmek, bireyin yapacak yeterince işi olmadığının göstergesidir” maddesi almıştır. “Motivasyon Ölçeği”nden ise alınan en yüksek puan (4.20±0.972) “İşimi severek yapıyorum” maddesi alırken, en düşük puanı (2.68±1.277) “Her an işime son verilebileceği endişesini taşıyorum” maddesinin aldığı görülmüştür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hemşirelerin motivasyon düzeyi ile ekip çalışması arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin sosyo-demografik ve çalışma yaşamına ilişkin bazı özellikleri hemşirelerin motivasyon düzeyini ve ekip çalışmasına yönelik tutumlarını etkilemektedir.